Her seçim bir çare gibi görülür.

Sanki ayni partiler değilmiş gibi.

Sanki ayni insanlar değilmiş gibi.

Sanki oy verenler ayni değilmiş gibi.

Bir yalan dünya kurduk.

Oynayan belli, seyreden belli, oyun belli.

Kendi kendimizin tiyatrosu.

Tiyatro dedikse de derme çatma tiyatro.

Çadır tiyatrosu.

******

Çokça siyaset suçlanır.

Vayy hırsızlar deriz, yada beceriksizler.

Ama siyasetçi toplumun aynası değil midir?

Bizim aynamız iseler, aslında onlar biz değiller mi?

Sövdüklerimiz aslında kendimiz değil miyiz?

Neden kendimizi kandırıyoruz?

Neden ille de kendimiz dışında birilerini suçlamak?

Neden?

******

Dur demeye takatimiz mi yok?

Yoksa durduracak kadar gücümüz mü yok?

Yada durdurmak için cesaretmiz mi yok?

Belki de korkağın tekiyiz herbirimiz.

Belki de küçük hesaplar içindeyizdir.

Belki de yalancıyız, hatta ikiyüzlüyüz.

Kimbilir belki de, hem yalancı hem de ikiyüzlüyüzdür.

*****

Velakin hikaye devam ediyor işte.

Dibe vura vura.

Karanlıkta kafamızı duvara toslaya toslaya.

Yara bere içindeyiz artık.

Gözümüz kör.

Kulağımız sağır.

Dilimiz lal.

Bittik artık ey halk.

Sondayız.

The End.