Bir kaç gündür toplantının birinden çıkıyorum birine katılıyorum.Farkında olmadan yazdıklarımla
ve başıma gelenlerde üstlendigim bir vizyon oldunu farkettim.Sürekli esnafın, sanayicinin ve
vatandaşların sorununu dile getiriyorum.Çünkü ben hepsiyim,yaşıyorum, yaşadıklarımıda
açık bir yüreklilikle dile getiriyorum.Önce sanayii odasındaki toplantıdan bahsedecegim.
Oda başkanımız ve her birimin başkanı orda tabikii bende insanlar kan aglıyor.Her birimiz
digerini dinlerken yalnız degilim diyoruz.Ama onlar dışarda belki markalarına,belki
şirketlerinin adına zarar gelmesinden korkutları için açık açık söyleyemiyorlar,dile getiremiyorlar.
Bildiginiz gibi ben görebilecegim en büyük zararı gördügüm için ve bu saaten sonrada kaybedecek
çok bir şeyin olmadıgı biliyorum ve dile getiriyorum aştım artık çok şeyi ve geride bıraktım.Toplantımızdan
aldıgım notları sizlerle paylaşmak istiyorum isimlerini vermeden hep bir agızdan dile getirilen üreticinin
sanayicinin ortak sorunlarını paylaşmak istiyorum.
1.Sanayii durma noktasında: sebepse ham maddelerin pahalı oluşu,gümrük masrafları
2.Mallarını ihraç edemiyor insanlar,gümrükte takılmış bekleyeni var,çıkaramayanı var
3.İşleri imzaya kalmış imza atacak yetkili yok
4.Devletimiz sanayiciye sırtını dönmüş durumda sorunları çözecek muhatap bulamıyorlar
5.Rekabet güçleri bitme noktasında,ayakta kalabilme savaşı veriyorlar
6.En kötüsüde hepsi banka faiz magduru ve tefecilerin eline kaldıklarından yakınıyorlar
7.Ortak düşünce ve noktaları ise kimse şu anki hükümetten memnun degil
Onları dinlerken hak vermemek mümkün degil.Aynı sorunları yaşayan biri olarak
memnun olan tek bir üye yada başkan yok,peki nere kadar dayanacak bu insanlar
çokmu zor yada çokmu şey istiyorlar yada bekliyorlar hükümetimizden hayır
zaten bir şekilde bir noktaya ve bir konuma gelmiiş bu insanların sorununa çözüm
bulmak bu kadarmı zor?Sanayicii ve esnaf sahip çıkılmayı bekliyor.Onlara sahip
çıkılırken işçiye sahip çıkılacak,yerli üreticiye sahip çıkılacak beraberinde onlarca
insana sahip çıkılacak.Tek dertleri devletimizin el uzatmaları,gelelim ikinci toplantıdan
aldıgım notlara oda esnaf ve sanaatkarlar odasında kapıdan içeri giren herkes kredi
peşinde işyerini kapanma noktasında kurtarırım belki diyen çogunlukta gelen,giden
hep ortak noktada buluşuyor.Belki diyorlar biraz nefes aldırır bize çogunlugu sosyal
sigorta ihtiyat sandıgı yatırımlarını yapamamışlar.Eleman çagıramadıklarından yakınıyorlar
bankalara öyle borçları varkii tek bankada degil.Bir kaç bankadan birden ordan alıp
öbürünü,öbüründen alıp digerini kapatmaya çalışmışlar.Yani patanaj yapıyorlar
anlayacagınız.Olduklarını noktada dönüp duruyorlar,döndükçe çamura daha çok
saplanıyorlar.Bazıları ellerinde mazbata kagıt ve evraklarıyla geziyor ödeyemediklerinden
yakınıyorlar.Ve insanlar çaresizlik içinde inanın korkuyorum.Onları dinlerken yakında
intihar vakalarının artacagından endişe ediyorum.Umut ediyor ve diliyorumkii devletimiz
bu insanların sesini duyar ve bir yapılandırmaya gider ve sanayicisine ve esnafına sahip
çıkar.Ama her ne yapılacaksa sorunlara bir an önce çözüm bulmaları gerekmekte amaç
sorun yaratmak degil çözüm üretmek olmalı.Ve burdan seslenmek istiyorum hepsine
koltuk kavgalarınızı ve kaygılarınızı bir kenara bırakıp lütfen bu insanlara sahip çıkın...
ve başıma gelenlerde üstlendigim bir vizyon oldunu farkettim.Sürekli esnafın, sanayicinin ve
vatandaşların sorununu dile getiriyorum.Çünkü ben hepsiyim,yaşıyorum, yaşadıklarımıda
açık bir yüreklilikle dile getiriyorum.Önce sanayii odasındaki toplantıdan bahsedecegim.
Oda başkanımız ve her birimin başkanı orda tabikii bende insanlar kan aglıyor.Her birimiz
digerini dinlerken yalnız degilim diyoruz.Ama onlar dışarda belki markalarına,belki
şirketlerinin adına zarar gelmesinden korkutları için açık açık söyleyemiyorlar,dile getiremiyorlar.
Bildiginiz gibi ben görebilecegim en büyük zararı gördügüm için ve bu saaten sonrada kaybedecek
çok bir şeyin olmadıgı biliyorum ve dile getiriyorum aştım artık çok şeyi ve geride bıraktım.Toplantımızdan
aldıgım notları sizlerle paylaşmak istiyorum isimlerini vermeden hep bir agızdan dile getirilen üreticinin
sanayicinin ortak sorunlarını paylaşmak istiyorum.
1.Sanayii durma noktasında: sebepse ham maddelerin pahalı oluşu,gümrük masrafları
2.Mallarını ihraç edemiyor insanlar,gümrükte takılmış bekleyeni var,çıkaramayanı var
3.İşleri imzaya kalmış imza atacak yetkili yok
4.Devletimiz sanayiciye sırtını dönmüş durumda sorunları çözecek muhatap bulamıyorlar
5.Rekabet güçleri bitme noktasında,ayakta kalabilme savaşı veriyorlar
6.En kötüsüde hepsi banka faiz magduru ve tefecilerin eline kaldıklarından yakınıyorlar
7.Ortak düşünce ve noktaları ise kimse şu anki hükümetten memnun degil
Onları dinlerken hak vermemek mümkün degil.Aynı sorunları yaşayan biri olarak
memnun olan tek bir üye yada başkan yok,peki nere kadar dayanacak bu insanlar
çokmu zor yada çokmu şey istiyorlar yada bekliyorlar hükümetimizden hayır
zaten bir şekilde bir noktaya ve bir konuma gelmiiş bu insanların sorununa çözüm
bulmak bu kadarmı zor?Sanayicii ve esnaf sahip çıkılmayı bekliyor.Onlara sahip
çıkılırken işçiye sahip çıkılacak,yerli üreticiye sahip çıkılacak beraberinde onlarca
insana sahip çıkılacak.Tek dertleri devletimizin el uzatmaları,gelelim ikinci toplantıdan
aldıgım notlara oda esnaf ve sanaatkarlar odasında kapıdan içeri giren herkes kredi
peşinde işyerini kapanma noktasında kurtarırım belki diyen çogunlukta gelen,giden
hep ortak noktada buluşuyor.Belki diyorlar biraz nefes aldırır bize çogunlugu sosyal
sigorta ihtiyat sandıgı yatırımlarını yapamamışlar.Eleman çagıramadıklarından yakınıyorlar
bankalara öyle borçları varkii tek bankada degil.Bir kaç bankadan birden ordan alıp
öbürünü,öbüründen alıp digerini kapatmaya çalışmışlar.Yani patanaj yapıyorlar
anlayacagınız.Olduklarını noktada dönüp duruyorlar,döndükçe çamura daha çok
saplanıyorlar.Bazıları ellerinde mazbata kagıt ve evraklarıyla geziyor ödeyemediklerinden
yakınıyorlar.Ve insanlar çaresizlik içinde inanın korkuyorum.Onları dinlerken yakında
intihar vakalarının artacagından endişe ediyorum.Umut ediyor ve diliyorumkii devletimiz
bu insanların sesini duyar ve bir yapılandırmaya gider ve sanayicisine ve esnafına sahip
çıkar.Ama her ne yapılacaksa sorunlara bir an önce çözüm bulmaları gerekmekte amaç
sorun yaratmak degil çözüm üretmek olmalı.Ve burdan seslenmek istiyorum hepsine
koltuk kavgalarınızı ve kaygılarınızı bir kenara bırakıp lütfen bu insanlara sahip çıkın...
