Öncelikle herkesin kurban bayramını kutlarım.
Bayramların herkese göre tadı tuzu farklıdır.
Bugün baktığımızda kimin bayram kutlama hevesi kalmıştır ki.
Baktığımızda yaşanan ülke sorunları herkesin evine yansımış, huzurunu bozmuştur. Bu ülkedeki en büyük sorun ekonomik sorundur ki bu da birçok insanın yuvasını dağıtmaya yetmiştir.
Evine ekmek götüremeyen kişiler için bayramın ne anlamı vardır ki?
Elini öpen çocuklara bayram harçlığı veremeyen kişiler çok mu bayramın gelmesinden memnundur.
Ya da sevdiği insanı kaybedenler, kaçı bayram sevinci yerine acı duyacaktır kim bilir.
Bugün bayram belki… ama bize değil….
Henüz hayatı anlamayan, şekerlerle, bayram harçlıkları ile mutlu olan çocuklara bayram…
Birçok kesim eski bayramların hazzını bile alamıyor. Nerde o eski bayramları çok sık duyuyoruz. Eskiden para yoktu, ama huzurlu ve mutlu geçen bir bayram sevinci vardı. Örf ve adetlere bağlılık daha başkaydı. Büyüklere saygı ve küçüklere verilen değer de.
Bugün birçok şeyi yitirdiğimiz gibi kendi örf ve adetlerimizden de artık uzaklaşmaktayız.
Herkesin evi huzur doluydu şimdi ise huzurdan eser yok. Bir şeyleri yitirdik hem de acımasızca. Bugün bir aile kavramını bile bilmeyenler var. Bilmemekle koruyamayanlar ve hiç sayanlar…
Birçok şey parayla alakalı bu dönemde. Eğer paranız varsa bayram da var, yoksa bayram da yok. Her şey bir yerde dönüp dolayış paraya varıyor. Huzur da mutluluk da parayla sağlanır oldu tıpkı evlilikler gibi.
Eğer paranız varsa evliliğiniz de sürer, yoksa olduğu yerden kopar ve biter. Kimse sorunlarla mücadele etmek istemiyor artık. Kolayı seçerek devam ediyor herkes hayatına.
Bu ülkedeki en büyük eksiklilerden biri de Aileden sorumlu devlet bakanı. Yani her olur olmaz şeye bakan bir bakan var da aileden sorumlu bir bakan neden yok ki? Yavaş yavaş yitirilen değerlerimizi bize hatırlatarak ayakta tutmaya çalışacak sorumlu bir bakanlık neden yok? Kimse bu eksikliği belki hissetmiyor ama aile kavramını, yitirdiğimiz değerleri ve huzurlu o bayram günlerini işte bugün daha iyi anlıyoruz.
