Özgür'ün yorumu şöyle;
"Yunanistan-AB örneği önümüzde dururken, Türkiye’nin, ‘ekonomik protokole uyulması talebini/telkinini’ reddetmek bir yana, küfür gibi addetmeyi hangi psikolojiye bağlamamız gerekir?
Burada yanlış bir mekanizma oluşmuştur. Bu mekanizma Kıbrıs Türk halkının gelişimine hizmet etmiyor. Gözlemleyebildiğim kadarıyla Türkiye’nin Kıbrıs ile ilgili önceliği sorun yaşamamaktır.
Gerek uluslararası alanda kurduğu ilişkilerde gerekse Kıbrıs çözüm sürecinde Türkiye, Kıbrıs’taki askeri varlığının bir sorun olarak algılanmasını tercih etmiyor. Türkiye, Kıbrıs’ta misafirdir. Bizim misafirimizdir. Bu kalıcı değil geçici bir durumdur.
Gerek Kıbrıslı Türklerin olası bir çözümde siyasi eşitlik temelinde yer alabilmesi adına gerekse de yine çözüm aşamasında adada Türk-Yunan dengesinin gözetilmesi ve Türkiye’nin stratejik çıkarları hilafına bir çözüm formülünün gündeme gelmemesi adına bu misafirlik çözüme kadar devam edecek. Bu gerçekliği bilerek siyaset yapmamız gerekiyor. Bu gerçekliğin bozuk düzeni muhafaza etmek adına kullanılması ise bana göre yanlıştır.
Türkiye Kıbrıslı Türklerin tepkisinden ürküyor diye bizim burada bilhassa Türkiye’den elde ettiğimiz kaynakları geleceğe dönük değerlendirmek yerine günübirlik harcamaya dönük kullanmaya çalışmamız aslında Türkiye’ye değil bize zarar veriyor. Bu bağlamda, çözümsüzlük koşullarında Türkiye ile bizim ilişkilerimizi AB ile Yunanistan arasındaki ilişkiye benzeterek bir sonuç elde etmemiz mümkün olmayacaktır.
Türkiye ile eşitliğe dayalı ve sadece ekonomik konuları içermeyecek anlaşmaları gündeme getirmemiz ve bu anlaşmalar çerçevesinde her konuda şeffaf bir denge kurabilmemiz halinde iç dinamiklerimizdeki aksaklıkları giderme şansımız da artabilir."
