YDP yeni bir parti için başarılı.
Muhalefet dönemini iyi değerlendiriyorlar.
Ancak herşey süt liman değil.
Büyümenin sancıları yaşanıyor.
Bazı makamlardan rahatsızlıklar var.
Üye sayısının reel olup olmadığı sorgulanıyor.
En önemlisi de adı konmamış bir mücadele mevcut.
Bununla birlikte Arıklı olumlu bir başkanlık götürüyor.
Ancak Bertan Zaroğlu da YDP’nin önemli bir figürü.
Ve gençliğin nabzını tutuyor.
Arıklı, başkanlıktaki tavrı ile “şimdilik” rakipsiz.
Zaroğlu’nun başkanlık sevdası ise “bugün” için yok.
Bunu Arıklı da biliyor.
*****
YDP’de kurultay öne çekiliyor.
Seçime doğru parti geleceğe hazırlanacak.
Ki bu talep bizzat Zaroğlu’ndan geliyor.
Hedef yeni PM’nin şekillendirilmesi.
Ayrıca Genel sekreterlik sorununun aşılması.
Ki bu PM gelecekteki seçim için ana odak.
Yani gelecekteki YDP’deki güç dengesi.
Bu noktada partinin geleceğe yönelik dizaynı önemli.
Milletvekili adaylıkları, adaylık sıralamaları gibi.
Ve hatta olası bir hükümette bakanlık paylaşımı gibi.
Bununla birlikte genel sekreterlik sıkıntısının aşılması da hedef.
Ki bu aşamada bir Arıklı-Zaroğlu çekişmesi beklenmiyor.
Büyük olasılık ortak bir adayla sıkıntı sonlandırılacak.
******
YDP belirttiğim gibi büyümenin sancılarını yaşıyor.
Bununla birlikte bir güç mücadelesi de mevcut.
Bu mücadele Başkanlık mücadelesi değil.
Bu mücadele güç mücadelesi.
Ve bu mücadele elbette ki Zaroğlu ve Arıklı arasında.
Velakin ayni zamanda bu mücadele bir ölüm-kalım noktasında değil.
Yaşanan tipik bir siyasi mücadele.
Geleceğin %10-15 bandındaki YDP’sini dizayn etme mücadelesi.
Olası hükümet ortağı YDP’de gücü elde bulundurma mücadelesi.
Ve son söz.
Bu mücadele yoketme noktasına gitmediği sürece yararlı.
Partiye dinamizm kazandırabilir.
Ancak denge hassas bir denge.
Mücadelenin kavga noktasına gelmemesi şart.
Çünkü taban, kavga eden tavandan hiç hazzetmez.
Ve de hiç affetmez.
