Dünyanın değişik yerlerinde salgın son hız ile devam ediyor. 

Hergün yeni vaka ve ölümler var.

Ekvadorda cenazeler sokaklarda.Evlerde bekletiliyor.Koku dayanılmaz boyutta .Mezarlık ve morglarda yer yok.Ülkede ahşap

tabut kalmadı.Cenazeler Mukava kutularda tutuluyor.

Biz ise yaklaşık 2 aydır ülkede herhangi bir vaka olmadığından dolayı

hayatımızı normale  döndürmüş durumdayık.

Bu normalliği dünyada yaşayan kaç ülke olduğundan emin değilim ama

biz sanırım en normallerindendik.

Parklarda dolaşmaya, yol yürüyüşleri yapmaya yavaş yavaş restorantlara

cafelere gitmeye deniz sezonunu açmaya bile başlamıştık.


 

Ve bu olumlu şartlar birçok yerde maskeyi çıkarıp atmamıza bile sebep

 olmuştu. 

Evlerimize un yağ şeker istiflemekten vazgeçmiş

Anne babamıza çocuklarımıza doya doya  sarılarak hasret  gidermiştik.

Nefes alışımız düzelmiş .İnsanlardan vebalı gibi kaçmayı bırakmıştık.

Haber kanallarında Covit 19 ile ilgili haberler gündemimizden düşmüş

Psikolojimiz  düzelmişti.

Azdan çoktan dükkanlarımızı açmaya azdan çok üç beş müşteri bile

bizi ziyaret etmeye başlamıştı.

Berber korkumuzu bile yenmiş zorda olsa o koltuğada  oturmuştuk

Şimdi korkularımız tekrar başladı.

Neden?

Çünkü dünyaya açılmaya başladık.

Neden ?

Çünkü ekonominin çarklarının dönmesi en önemliside ülkeye turist

gelmesi gerekiyor.

Gelmesi gerekiyor ki oteller dolsun.Kumarcılar kumarını oynasın.Para

kazanalım.Turistler alışveriş yapsın esnaf para kazansın.

Ama hesap eksik yapıldı.

Ülkeye giriş şartları güven vermedi.

En önemliside Hükümet edenlerin kontrol mekanizmasına güven duyulmadı.

Zaten halkın bu güvensizlikte ne kadar haklı olduğuda ilk günden ortaya çıktı.

Ülkeye ilk gelen yolculardan  evde karantinaya gönderilen bir şahıs PCR test sonucu çıkana kadar evde beklemesi gerekirken  soluğu berberde aldı.

Ve bu güvensizlik ve korku ile siz  Dünyaya  kapıları açarken  biz tekrar evlere kapanıyoruz.

Bu güvensizlik ve korku ile  ülkemizde tatil yapmak düşüncesinde olanlarımız  bile varken  bu  kararımızdan  vazgeçiyoruz.

Bu güvensizlik ve korku ile 3-5 kuruş kazanıp vergimizi azdan çok ödemeye başlamışken  tekrar dükkanlarımızı kapatıyoruz.

Gelecek aylara dönük  hem Turizm hemde Eğitim için ümitlerim oldukça yüksekti.

lakin bu güvensizlik ve korku ile şimdi şüphe ile bakıyorum.

Umarım Kıbrısın Güneşi Coronanın hakkından gelirde yanılırım.