Tüm yaşam doğası gereği son ana kadar direnir taa ki! o an gerçekleşene kadar, yani yaşamı şekillendiren işte bu var olma durumu değil mi zaten? Yani yaşam doğası gereği var olup, hayatın idamesi için son ana kadar o savaşı vermektir. Bu var olma direnişi yaşam forumlarının biçimine göre değişir elbet.
* * *
Doğada yaşayan bir hayvansa eğer, korunabilmek için barınak, karın tokluğu için beslenme şekline göre yemek, türüne göre av ve ya avcı olarak var olma mücadelesi, denizde bir bicimse var olmak, yine koşullarına göre hayatta kalma güdüsü ile bir direniş, bir bitki ise yine o da kendine göre varlığının idamesi için bambaşka bir direniş sergiler. Biz insan oğlu ise bu yaşam forumlarından farklı olarak, duygularla beslenen bin türlü düşüncede başlayıp fiile geçen hallerle, doğa ile bir olması gerekirken ondan çok farklı uçlarda, bir birleri ile yaşam savaşı veren türüz.
* * *
Ve bütün bu savaşın altında yatan gerçeklik ise, istek ve arzularla beslen hırsın hep bir umutla harekete geçmesidir, daha da ilginci ise bu umudun bambaşka bişeye dönüşüp insanı bilinmeyene bağlayan mücadelesini anlamlaştırmaya çalışmasıdır. Peki nedir bu bambaşka ve umutla beslenen şey pek tabi ‘ İnancdır’. Kişi kültürel, sosyal, ekonomik ve aile iç sistemine göre şekillenen umudunu işte bu inançla besleyip, son nefesini vereceği an bile var olmayı arzular.
* * *
Sevgili okur; insan doğası gereği yaşamın bir formu olarak var olmak için direniş gösterir, bunu yapmaya mecburdur yoksa yok olacaktır, hayat yok olmak için değil direne direne yaşamak içindir. En umutsuz görünen insanın bile ertesi günü uyanma umudu vardır, en inançsız insan bile varmak istediği yere yürürken orada olacağına inanır. Yoksa ya uyumaz umudu biten ya da yürümez inancı olmayan vuracağı yere.
* * *
Uzunca bir süredir bu ada yarısının gerçekleri yüzüne vuran insanlar, artık umut yok yarın için derken, bir inancı var yinede. Var olmak mühim iştir hiç bir mücadele boş değildir, en küçük hareket bile bize umut ve inanç yükler. Vaz geçmeyin, ne zaman umudunuzu yitirirseniz, var olmak için hala hazırda vermiş olduğunuz savaşı düşünün, umut hep var olacak ve inanç bununla beslenip büyüyecek, son ana kadar umut eder ve inanır insan en basit bir harekette bile…….

Behiç Anibal…