Geçtiğimiz gün Rum Lider Anastasiadis, BM temsilcisi Sayın Lute aracılığıyla ilettiği mesajında federasyonun temel parametresi olan siyasi eşitliği kabul etmediğini bir kez daha gözler önüne sermişir. Başkanlık seçimi sırasında da, yönetim erkinin Kıbrıs Rum Toplumu’nda olacağı bir çözüm için çalışacağının sözünü vererek halkından oy istemiştir. O dönemde bazı siyasetçilerimiz, Anastasiadis’in bu söyleminin seçime yönelik olduğunu ve anlayışla karşılanması gerektiğini ifade etmişti. 27 Kasım 2016’ da yaptığım açıklamada, “Anastasiadis’in Kıbrıslı Türklerle eşit ortaklığı dile getirdiği takdirde seçimi kazanamayacağına inanmasının, Rum tarafındaki iradenin federal ortaklık lehine olmadığını göstergesidir” demiştim. 2004’de BM çözüm planının Rum halkı tarafından red edilmesinden tam 15 yıl sonra, Rum lider masadaki çözüm formülünün ana parametresini yine red etmiştir. Bu aşamada bizim dış dünyaya verdiğimiz dağınık görüntüden biran önce kurtulmamız gerekmektedir. Bunca yıldır sürdürülen görüşmelerin başarısızlıkla sonuçlanmasının sorumlusu olmadığımız halde mağduru durumundayız. Rum tarafının olumsuz tavrından dolayı haksız bir şekilde cezalandırılan, izolasyon altında tutulan Kıbrıslı Türklerdir. Bunları sadece kendi kendimize anlatarak ya da saat başı basına demeçler vererek bir yere varamayacağımız açıktır. Öğrenilmiş çaresizlik önümüzdeki en büyük engeldir. Kendini her konuda haksız gören, ya da haklı olsa da hakkını alamayacağına inandırılmış kişi veya toplumlar kaderlerine razı olurlar, sadece beklerler. Böyle bir durumda da hep kaybeden olurlar. O nedenle gelinen bu aşamada kısır iç çekişmeler bir tarafa bırakılarak BM’ye, uluslararası topluma bu haksızlığa son verilmesi konusunda gerekli mesaj verilmelidir. Karşı tarafın olumsuz tutumundan dolayı çözüme ulaşılamadığı bir durumda, halkımıza “Madem çözüm olmuyor, izolasyon altında yaşayamaya devam edeceksiniz” demek, bir insan hakkı ihlalidir. Meclis’in bu konuda yeni bir ortak deklerasyon yayınlaması önemlidir. Halkın iradesinin temsilcilerinin Birleşmiş Milletlere, uluslararası topluma vereceği bu mesaj, özellikle Rum liderin bu son tavrından sonra daha da büyük önem taşımaktadır. Birleşmiş Milletler’in yayınladığı 4 Aralık 1986 tarihli 41/128 sayılı deklerasyon şöyle demektedir: “Herkesin, her toplumun ekonomik, sosyal, kültürel alanda gelişmesi bir insan hakkıdır ve buna saygı duyulması gerekir” Nisan 2014’de İngiltere’de Lordlar Kamarası’nda yaptığım konuşmada BM’nin bu deklerasyonuna vurgu yapmış ve Kıbrıs Türk Halkı üzerindeki izolasyon ve ambargoların kaldırılması gerektiğini vurgulamıştım. Şimdi gelinen bu aşamada, Rum liderliğinin bu olumsuz tavrı karşısında BM’ye düşen görevler vardır. BM’den beklenen yeni bir Kıbrıs raporu sunması ve böylelikle statükonun devamı değildir. Somut gerçekler ışığında Kıbrıs Türk Halkına uygulanan izolasyonların artık sona erdirilmesi konusu gündeme gelmelidir. Uluslararası kamuoyuna verdiğimiz dağınık ve pasif görüntü bir tarafa bırakılmalıdır. Meclis, Cumhurbaşkanı ve Hükümet ortak bir dille, Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri’ne federasyon görüşmelerinin çıkmaza girmesinin nedeni, siyasi eşitlik konusunda Rum liderin tavrı ortadayken, sorumlu olmadığımız bu durumun daha fazla mağduru olmak istemediğimiz anlatılmalıdır. BM’den ilk adım olarak Kıbrıs Türk Halkı üzerindeki izolasyonların kalkması talep edilmelidir. Unutmamalıyız; haklı olmak, hakkınız verilecek anlamı taşımaz. Federasyona razı olmayan, yönetimi bizimle eşit paylaşmak istemeyen Rum tarafı ile yönetim erkinde daha az paylaşımlı veya paylaşımsız çözüm formüllerine açık olmalıyız. “Federasyondan başka birşey görüşmem” söyleminin neye yol açtığını, sanırım Rum liderin son teklifiyle de anlamış olduk.