Bu ada yarısında neyimiz kaldı artık kaybedecek halklar olarak? emekçinin elleri, düşleri, emeği sömürü altında iken neyimiz kaldı korkacak. Rejimi yöneten mafyalar, sermayedarlar ve onların çeteleri siyasi partiler. İsimleri farklı, söylevleri farklı, yaptıkları ayni bu rejim partileri, sömürüyorlar emeklerimizi, günümüzü yarınımızı hem de ne uğruna, uşaklık ettikleri sermayedarların onlara lütfettiği para ve güç için, kimin üstüne kuruluyor bunlar peki? biz halkların, emekçilerin üstüne.
* * *
En belden aşağı bir yerden tehdit ve şantaja başvuruyorlar, nereden peki? Ekmeğimizden, düşünün korku düzenini ekmeğimizi silaha çevirerek kuruyorlar. Bu para ve güç hırsı ile donanan uşaklar, iktidar odakları sermayedarlara hizmet ederek, sağlık haklarımızı, eğitim haklarımızı, insan haklarımızı, hayvan haklarını ve ekolojimizi katlederek büyüyorlar.
* * *
Sevgili okur, bu talana ve sömürüye dur demek için en büyük güçümüz, akılla donanmış, emek temeline dayalı yan yana, omuz omuza örgütlenerek mücadelemizi üslenmektir. İşte o zaman tüm halklar bir olur ve barışı, üretimi, sağlığı, eğitimi ve en temel yaşam haklarımızı onların rejimini yıkarak geri alabiliriz.
* * *
İşte bundan korkuyorlar, ayrıştırma politikaları hep bu yüzden, etnik kökenden bahsedip bölüyorlar, dinden bahsedip bölüyorlar, kadını erkekten, erkeyi kadınan bölüyorlar, sömürüden yaratıkları zenginlikleri ile geçim derdimizden bölüyorlar, doğa ve insanı, insan ve hayvanı bölüyorlar. Halbuki biz hep birlikte çok güzel, hep birlikte çok güçlü, hep birlikte her şeyiz. İnanın yok bir birimizden farkımız, insan doğasız yaşar mı? erkek kadınsız, kadın erkeksiz insan olur mu? tüm tercihlerin temelinde sevgi yok mu? Bu dünya hayvansın nasıl bir yer olurdu?
* * *
Sevgili okur, ya bir olup sevgi yüklü mücadelemizle var olacağız, ya da bölüne bölüne yok olacağız. Unutmayın ki mücadelesiz her hangi bişeye sahip oluyorsanız artık birilerinin hizmetkarı olmuşsunuzdur…….

Bağımsızlık, yüreğinizde başlar, aklınızla büyür, mücadelenizle hayat bulur…….

Behiç Anibal….