<strong>KIBRIS TİME-ÖZEL</strong><br /> <br /> Çocukken sorarlar…Ne olacaksın büyüyünce?, bu sorunun genelinde ‘’pilot’’ cevabı vardır.<br /> <br /> Çocukken kurulan hayallerin birçoğu gerçek olmaz. Ama biz hayallerini gerçekleştiren Gürdal Mehmetçik ile gökyüzü aşkının nasıl doğduğunu konuştuk.<br /> <br /> 1964 yılında Lefkoşa’da doğdu. İngiltere’de pilotluk eğitimi aldı. Başta da bahsettiğimiz gibi her çocuğun hayali olan pilot olmayı seçti. İnandığı şeyler uğruna verdiği mücadele vardı. Gürdal Mehmetçik, gökyüzü aşkını Kıbrıs Time'e anlattı.<br /> <br /> <img src="/images/upload/531534_10151043121436445_1625809750_n.jpg" width="580" height="435" alt="" /><br /> <br /> <strong>Ankara’da eğitim…</strong><br /> ‘’Annem Minareliköylü, babam Lefkoşalı. İki kardeşiz. Bir ablam var. Çocukluğum Lefkoşa'da Ayluga mahallesinde geçti. Çocukken kurduğum hayallerin peşinden gittim. Eğitimimi tamamladıktan sonra pilot olmaya karar vermiştim. Ankara Üniversitesi’nde İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümünü kazandım ve eğitim için Ankara’ya gitti. 1985 yılında, Ankara’da bulunan Türk Hava Kurumuna ait alanda ilk uçuş tecrübesi yaşadım. Gündüzleri eğitimime devam ederken öğleden sonraları da Türk Hava Kurumu’nda paraşüt eğitimi alıyordum. ‘’<br /> <br /> <img src="/images/upload/10428024_10152634913576445_7199169506132594373_n.jpg" width="582" height="436" alt="" /><br /> <strong><br /> İlk atlayış…</strong><br /> ‘’İlk atlayışımı hatırlıyorum da, heyecan ve belirsizlik bir aradaydı. İlk kez atlayacağım için ne olacağını bilmediğim bir bilinmezlik vardı. Heyecanım bu belirsizliğin içinde kayboldu. Eğitmen kurslarında yaşadığım heyecanı unutmam. Bu atlayış heyecanı ile paraşütümü kontrol etmeden uçağa bindim. Ve atlayışım esnasında yedek paraşütü açmak zorunda kaldım. Kontrol esnasında paraşütümüzü katlarken içerisindeki kancasının içine kıstırılması sonucu ana paraşütüm açılmamıştı. Soğukkanlılığımı koruyarak yedek paraşütümü açtım. Hatırlıyorum da paraşütüm Makine Kimya Enstitüsü’nün üzerine düşmüştü.’’<br /> <br /> <img src="/images/upload/10590400_10152634917681445_9151317734444344711_n(1).jpg" width="520" height="390" alt="" /><br /> <br /> <strong><br /> İlk uçuş…</strong><br /> ‘’1993 yılında, paraşüt eğitmenlerimin de teşviki ile uçmaya başladım. 1993 yılında uçuş sertifikası aldım. Daha sonra Ankara’dan Kıbrıs’a geri döndüm. Kıbrıs’ta uçuş ile ilgili çalışmalar yapamadığım için 3 yerde Yatçılık ve Dalış Okulu açtım. Çok büyük ilgi gördü. Yılda 500’e yakın dalış kursu düzenledik, 3000-4000 arası dalgıç yetiştirdik. Çok zahmetli bir o kadar da özverili bir işti. Ama bu tesisimizi uzun süreli devam ettiremedik.’’<br /> <br /> <img src="/images/upload/10641211_10152673464136445_1621150083718260808_n.jpg" width="520" height="693" alt="" /><br /> <strong><br /> İlk uçak…</strong><br /> ‘’2009 yılında okulu devam ettirirken kendime ait bir uçak satın almak istedim. Tabi dalış okulunda olduğum sürece 5 yıl uçuş yapmadığım için lisansım sürekliliğini yitirdi. Böylece İngiltere’ye giderek lisansımı tazeledim. Daha sonra Avusturya’ya giderek hayalimdeki uçağı satın aldım.’’<br /> <br /> <img src="/images/upload/10653532_10152634900366445_1381782847146133060_n(1).jpg" width="520" height="388" alt="" /><br /> <br /> <strong>Uçuşa engel…</strong><br /> ‘’Kıbrıs’a uçağımı getirmek istedim ama önümde askeri ve Federasyonu buldum. Birileri sürekli askerin uçağa izin vermediğini empoze ederek benim bundan vazgeçmemi sağlıyordu. Uçağımı alarak önce Larnaka’ya sonra Avusturya’ya sonra Hırvatisyan’a sonra Korfu’ya gittim. Rodos Larnaka arası uçup durdum. İki ay boyunca bu böyle devam etti. Daha sonra uçağımı Ercan Hava Alanına getirmek istedim. Karşımda havacılığın birçok engeli ile karşılaştım. Sivil havacılık uçağımı geri çevirerek, askerin izin vermediğini söyledi. Daha sonra Kolordu Komutanını ziyaret ederek, kendisine durumu anlatarak, ‘’kendi ülkemde uçamıyorum’’ diye isyan ettim. Komutan bana hiçbir engel olmadığını, uçağı Kıbrıs’a getirebileceğimi söyledi.’’<br /> <img src="/images/upload/483927_10151044611611445_217183611_n(1).jpg" width="520" height="390" alt="" /><br /> <br /> <br /> <strong>Yakıt sıkıntısı…</strong><br /> ‘’Babamla Larnaka’dan uçağımı aldım. Larnaka’dan Lübnan’a uçarak oradan Adana Ercan uçuşu ile Kıbrıs’a geldim. Kendi uçağım ile Kıbrıs’ta uçmaya başladım. Fakat başka bir sorunu önümüzde bulduk. Uçağıma kullandığım yakıt maalesef Kuzey Kıbrıs’ta yok. Yakıt almak için Güney’e geçmemiz gerekiyordu. Sözlü olarak bana Güney’den yakıt getirebileceğimin iznini verdiler. Biz de Güney’e geçerek yakıt alıyor, sonra gelip uçağıma boşaltıyordum.’’<br /> <br /> <img src="/images/upload/10906255_10152923676616445_2988919283680825174_n.jpg" width="520" height="390" alt="" /><br /> <strong><br /> Hayallerimin peşinden gittim…</strong><br /> ‘’Kendimi havacılıkta geliştirmek için çalışmaya başladım. 2010 yılında hayallerimin peşinden gittim. İngiltere’de GM (Gürdal Mehmetçik) adı altında bir şirket kurdum. Daha sonra bu şirketle uçak alım-satımı yapmaya başladım. Kursalar düzenleyerek pilot yetiştirmeye başladım. Okyanus üzeri uçuşlar yapıyorduk. 3 kişilik akrobasi timi, L 29 Delfin Çek yapımı savaş uçağı, 3 kişilik gösteri timini zamana yayıyordum. 68 değişik tip uçakla uçtum. Müşterilere uçakları satarken sattığınız uçağı tanıma ve çöme için o uçağı denemek zorunda kalıyorsunuz. Maalesef ülkemizde bu imkânlar yok.’’<br /> <br /> <br /> <img src="/images/upload/DSC_0212.JPG" width="582" height="388" alt="" /><br /> <strong>Yeni bir birlik…</strong><br /> Havacılığı geliştirmek adına Kıbrıs’ta yeni bir birlik kurduk. Bu birlik ile havacılığı Kıbrıs’a taşımayı hedefliyoruz. Havacılığı ileriye taşıyarak bu konuda öncü olmak istiyorum. Tüm imkanları yurtdışından ülkemize taşıyacağım. Ayrıca sahip olduğum uçağımı da bu derneğe tahsis edeceğim. Ülkemizde havacılığa meraklı iş adamlarımız da var. <br /> <br /> <img src="/images/upload/10530675_10152890404301445_3902864333323395281_n.jpg" width="520" height="519" alt="" /><br /> <strong>Lisanslarım… </strong><br /> ‘’Ticari, aletli uçuş, jet, L29 savaş uçağı, akrobasi ve nostalji lisanslarım var.Her uçuşun anı farklıdır. Eğer ani bir şey olursa saliseler kadar hızlı düşünerek hareket ediyorum. Hatırladığım bir anı mı da sizlerle paylaşmak isterim; İngiltere’den bir arkadaşımı almaya gittim. Uçağı indireceğim alan saat 17:00’de kapanıyordu. Pist, geç kaldığım için kapanmış, ışıkları da açık bırakmayı unutmuş. Birkaç kez pistin üzerinde tur attım. Öyle ki pistin yakınında olan restoranın ışıklarını gördüm ve pistin olduğu alana uçağımı indirdim. Çok büyük bir riskti.’’<br />