Endişe var her yerde, baktığım her gözde endişe var. Kaygılar dağ olmuş, ağzını açsan baştakiler dert, sussan bir ürpertiler sarar bedeni. Zamlar yağmur gibi yağıyor, döviz ha bugün ha yarın, gergin bir yay, ok gibi fırladı fırlayacak, çoluk çocuk geleceksiz, okutmak istersin de el elde, el başda. Patron bu gün gününde değil, dişler sıkılı ha kırıldı ha kırılacak.
* * *
Kaygılar, korkular ve bunların beslendiği bir ada yarısı, birileri bizi izliyor her yerdeki kameralarla, bizden önce haberdar oluyor başka bir coğrafyanın gazetecisi, olan bitenlerden. Sokaklarımızda insanlar öldürülüyor ve biz sesiz çığlıklar, sancılar içerisinde çırpınıyoruz. Yıllardır iktidarsız hükümetlerin, uşaklık vaatleri altında. Hiç bitmeyecek mi bu korku filmi? Halk umutsuzluk içinde, emekçi patronların insafında, marketler kafalarına göre fiyatlıyor rafları, tedarikçiler garantiye almak için kendini vur kaç yöntemi ile dağıtıyor malını.
* * *
Kimse görmüyor, kimse duymuyor mu? Ulaşımın olmadığı bir adada da mecburi istikamet akaryakıt, peşi sıra zamla akıyor arabaların depolarına, bir gün gidemesen patron kızar. Zamlarla alınan bir ekmek bile bazen girmiyor dağarcığa, öğlen 1 saat yemek arası acı acına geçiyor. Hasta oluyorsun koşuyorsun hastahaneye ancak ne kaliteli bir bakım, ne de alabilecek ilacın yok. Eve geliyorsun yorgun ve bitkin, kış soğuk, yaz sıcak elektrik yok, her ay maaşın yarısını ödediğin. Ya buz keser etlerin, ya ter döker sırtın.
* * *
Bu bir dramdır, bu emekçinin çığlığıdır kimse duymuyor mu hakkaten? Hükümeti kuracak vaat üzerine seçilmişlerin, hiç mi kulakları açılmaz, gözleri görmez, dilleri söylemez mi? Sevgili okur; ekonomik yıkım kapıda, tedarik sıkıntıları kapıda, kıtlık kapıda, enerji sorunları ha gayret büyüyerek ilerliyor. Ne yapacaklar sizce? Ya da siz ne yapacaksınız bu konuda. Boykot mu? Siz başka bir ülkede olduğunuzumu düşleyeceksiniz. Ne yaparsanız yapın gerçek olan, sabah o kapıdan çıkınca bu savaşa giriyor ve de döndüğünüz de ise bu savaşa dönüyorsunuz.
* * *
Akıl yolunu bulup oraya doğru ilerlemek zamanıdır. En iyi çözüm size ait olan değildir, en iyi çözüm ortak doğan tek ses gibi ortaya çıkan, çığ gibi büyüyerek ilerleyen ve halkların refahını yücelten çözümdür.
* * *
Kaygılar, korkular ve bunların beslendiği bir ada yarısı, birileri bizi izliyor her yerdeki kameralarla, bizden önce haberdar oluyor başka bir coğrafyanın gazetecisi, olan bitenlerden. Sokaklarımızda insanlar öldürülüyor ve biz sesiz çığlıklar, sancılar içerisinde çırpınıyoruz. Yıllardır iktidarsız hükümetlerin, uşaklık vaatleri altında. Hiç bitmeyecek mi bu korku filmi? Halk umutsuzluk içinde, emekçi patronların insafında, marketler kafalarına göre fiyatlıyor rafları, tedarikçiler garantiye almak için kendini vur kaç yöntemi ile dağıtıyor malını.
* * *
Kimse görmüyor, kimse duymuyor mu? Ulaşımın olmadığı bir adada da mecburi istikamet akaryakıt, peşi sıra zamla akıyor arabaların depolarına, bir gün gidemesen patron kızar. Zamlarla alınan bir ekmek bile bazen girmiyor dağarcığa, öğlen 1 saat yemek arası acı acına geçiyor. Hasta oluyorsun koşuyorsun hastahaneye ancak ne kaliteli bir bakım, ne de alabilecek ilacın yok. Eve geliyorsun yorgun ve bitkin, kış soğuk, yaz sıcak elektrik yok, her ay maaşın yarısını ödediğin. Ya buz keser etlerin, ya ter döker sırtın.
* * *
Bu bir dramdır, bu emekçinin çığlığıdır kimse duymuyor mu hakkaten? Hükümeti kuracak vaat üzerine seçilmişlerin, hiç mi kulakları açılmaz, gözleri görmez, dilleri söylemez mi? Sevgili okur; ekonomik yıkım kapıda, tedarik sıkıntıları kapıda, kıtlık kapıda, enerji sorunları ha gayret büyüyerek ilerliyor. Ne yapacaklar sizce? Ya da siz ne yapacaksınız bu konuda. Boykot mu? Siz başka bir ülkede olduğunuzumu düşleyeceksiniz. Ne yaparsanız yapın gerçek olan, sabah o kapıdan çıkınca bu savaşa giriyor ve de döndüğünüz de ise bu savaşa dönüyorsunuz.
* * *
Akıl yolunu bulup oraya doğru ilerlemek zamanıdır. En iyi çözüm size ait olan değildir, en iyi çözüm ortak doğan tek ses gibi ortaya çıkan, çığ gibi büyüyerek ilerleyen ve halkların refahını yücelten çözümdür.
