ANNE OLMAK
Bugünkü yazım oğluma inat, asi, hırçın ergen akıllı zeki ve canım oğluma.
18.de hamile 19’da anneydim. Liseyi yarım bırakmış ve evlenmiştim.ilk oğlum aslan parçama hamileydim.Öyle bir heyecandı ki tarifi imkansız.Geceler uykusuz,tepiklemesi sancısı tam 9 ay dile kolay.Bizim evden Rum tarafının ışıkları gözükürdü ışıl ışıl her gece onları izlerdim.Sancıdan uyamadığım gecelerde.Kilo ayrı sorun sagından, soluna dönememek ayrı sorun.Ama içimdeki o canlı şey kıpırdasa tepiklese bir dert,hareket etmese ayrı dert ne oldu şimdi diye.Anne olmak bir bedende iki can olmak demek.böyle geçti 9 ay
Sonra bir gece saat 03 sancı başladı.Ama ne sancı ertesi gün saat akşam sekize kadar düz duvara tırmanırmı insan.Tırmanır annem işte ben normal doguracam diye sen dogmayacam diye inatlaşıp durduk.Doktor son muayene bebek riskde deyince nasıl korktugumu bilirmisin annem?Bilemezsin ve sadece son söz yarı canlı yarı baygın neşterin karnımdaki acısı halen durur son söz bebegimi kurtarın.Ve gözlerimi açıyorum.Seni gösteriyorlar bana one niye normal doğmadığını anlıyorum. Rahmetli Rauf Denktaş'ı aramıştım ozaman ve onun adını verecektim sana niyemi 3kilo 500 gram dogmuştun ama 3 kilo kafandı sanırım.Tam 5 yada 6 ay kafanı zor tireyebiliyordun? Ama dünyanın en muhteşem yaratıgı,en özel yaratılanı,en güzel bebegi duruyordu karşımda cikil cikil gözlerle bakan masum bembeyaz,dünya tatlısı.
Sonra seni alıyorum kucağıma ve öyle bir duygu yok dünyada ve bu benimmi diyor insan ve allaha şükrediyorum canımdan bir parça bedenimde gelişen bir bebek elim ayagıma dolanıyor.Nasıl tutayım neresinden korkuyla karışık bir heyacan ve alışıyoruz hemen birbirimize ve biri kucaklasa cız ediyor için vermek istemiyorsun kimselere.Derken eve geliyoruz.Senin süprizlerin başlıyor,eve neşe, hayat geliyor senle ama birde geceleri uyusan yoo olmaz.Tabiatımıza ters illaki gece nöbeti uyku düzeni yok,gaz sancıların gecelerin kaçında devlet hastanesini kaç kere ziyaret
ettiğimizi bile unuttum senle.Ve diş çıkarma dönemin ateşler içindeyken,döktüğüm gözyaşlarını ben bilirim be annem.Ya ishal,ya kabız oluşun.Ama bir gülüşün unuttururdu herşeyi.Sonra ilk adım atışın emeklesene mubarek 6 aylık yürünürmü?Yürünür evin içindeki bibloları çat çat birbirine çarpınca çıkan ses hoşuna gidiyor diye ve ben ta mutfaktan gelesiye kadar nasıl başarırdın onları kırmayı bilmem.
İlk dogum gününde milleti kapıda karşılayışın ve alınan oyuncakları bir gecede tarumar edebilme özelliğine sahip dünya tatlısı oğlum benim.Sonra ilk kreşin ve keşfedilişin sonra ilk okul çağların gecenin 11de anne be canım makarna çekti deyişlerin,evde 3 çeşit yemek varken ya makarna, ya tost isteyip hade anne diye beni tavlamaların.Sonra ilk karne heyecanı ilk kupa ilk madalya alışların.Hepsinde içim titrerdi.Hayattaki ilk yediğin
arkadaş kazzıgı,ilk aşkın,ilk kavgan,büyük halanın evini yakmaya kalkman,hayattaki bütün börtü böcek ve yılanla tanışmam nerdeyse senin sayende oldu.
Ve ilk ayrılışlarımız turnuva için gittiğin günler,saatlar gün,günler ay gibi geldiği zamanlardı benim için.Ve ta bulgaristana gidip anne sana müthiş bir hediye aldım deyipde dondurulmuş akrep hediye almak ancak benim aslan oğluma has olsa gerek.Anne olmak nedir bilirmisin annem hiç anlamadıgın halde sagopa kajmer dinlemek,oglum seviyor diye emre aydın dinlemek.Hiç istemediğin halde kayunun ve ben tenin bütün serilerini ezbere bilmek.Pikaçuyu sevmek annem.Sırf sen cimbomlusun diye onun kazanması için dua etmek.Kardeşin fenerli kırılırmı diye düşünmeden.Sonra koleji
kazanman.Hep benim gurur kaynağım olman,varlığımda ve yokluğumda dimdik kendi kararlarını almayı öğrettim sana ve sende ben ne verdimse aldın hakkıyla. Ve hiç yanıltmadın bizi ne babanı,ne beni hep gurur kaynağımız oldun.
Ama sen ne zaman büyüdünde 16 yaşında oldun?Zaman bu kadarmı hızlı ve sen boyumu bile geçtin,sinirlendiğinde telofonu yüzüme kapatacak?Ergen olduğu ve hormanal bir durum olduğunu biliyorum annem.Ama unutmaki bizde geçtik o yollardan ve bizde ergendik bir zamanlar ve ben hiçbir zaman anneannenin yada dedeni yüzüne kapatmadım telofonu.Ve anneler çocuk ayrımı yapmaz bunu öğren artık seni sevdiğim kadar seviyorum kardeşlerini.Ne eksik ne fazla tamam sana ayrı bir torbil var ama sende cılkını çıkarma?Çünkü hepinizi ben dogurmuş olabilrim.Ama farklı huylara sahipsiniz.Biriniz tatlı sevmez,biriniz acı yemez.İçimde sevginiz aynı rengi farklı sadece ve anneciğim ben seni çok seviyorum.Ve bu yazıda sana özel ve kulağına küpe olsun diye hayatta ne olursan ol önce insan ol annem.Büyüdüğünde ne diplomana bakacaklar,ne madalyalarına ,ne kupalarına hayatta seni sevmelerini saglayacağın tek şey insanlığın olacak,herkes sevmese bile saygı duymak zorunda olacaklardır.Ben dünyaya bin kezde gelsem gene senin annen olmak isterdim.Seni
seviyorum ALİ SOLMAZ benim asi, inat, mikrobumsun sen.Hayatta duruş şeklim savaş kaynağım,direnişim,yaşama sevincim umudum bee annem.