Hayatlarının baharında.
Bu dünyaya veda etti.
Ailelerine cansız bedenleri teslim edildi.
Henüz 20’ li yaşlardaydılar.
Daha okullarını bitirecek ,meslek sahibi olacak, yuva kurup çocukları olacaktı.
Belki Torunları.
Umutlarıda, hayalleride bir gecede bitti.
Koruyamadık.
Kurtaramadık.
Yıl 2018 de çamura battılar.
Birçok iş yeri, araç ,bina ,yol kullanılamaz durumda.
Suçlu ;m2’ ye çok fazla düşen yağmur.
Hep böyle yapıyoruz.
Ne dere yataklarını dolduranları.
Ne bariyerleri zamanında yerine koymayanları,
Ne köprüleri ,menfez ve kaldırımları ortadan kaldıranları
Ne dere yataklarını imara açanları,
Ne dağları oyanları.
Bunlara izin verenleri.
Hiçbirini sorgulamıyoruz.
Akıl kör.Kulaklar sağır.
Suçu doğaya.
Suçu depreme ,
Suçu sele,
Suçu yağmura atıyoruz.
İki tıkla başsağlığı mesajımızı atıyor.
Ekranları karartıyor.
Siyah kurdeleler bağlıyoruz.
Sonrada sütten çıkmış ak kaşık gibi yaşamaya devam ediyoruz.
Sorgulamıyoruz.Kader diyoruz.
Kapılarına dayanamıyoruz.Siniyoruz.
Hesap soramıyoruz.Korkuyoruz.
Gerçekten suçlu kim.
Yağmurmu.Yoksa yağmurdan sonra timsah gözyaşları dökenlermi.
Susuyoruz.
Bilmezden geliyoruz.
Unutuyoruz.
Bir sonraki depreme
Bir sonraki trafik kazasına
Bir sonraki sele,
Bir sonraki yağmura, doluya kadar.
Kalabilirseniz,
Kalın sağlıcakla……
