Mesele bir şeylere sahip olmak değil kardeş, mesele sahip olduklarını kullanabilmek.
Dünyalar senin sanırsın, güçlüyüm sanırsın, sonra bir bakmışsın 3 tane baldırı çıplak seni mındar etmiş, aleme rezil olmuşsundur.
Etrafındakileri hep küçük görmüşsündür, ama hiç düşünmemişsindir ki, bir sinek yüzünden ölen yedi cihan padişahlarını.
Sen hep kaf dağında olduğunu sanmışsındır,
Ama Kaf dağının arkasındaki Şeytanı hiç hesap etmemişsindir.
Güler yüzlü personele sahipsindir,
Hep bununla övünüyorsundur da,
Bilmem kaç milyon TL kar yapmışsındır,
Her yerde şubeler açmış,
Dağıttığın kredi ve kartların sayısıyla hep böbürlenmişsindir,
Sen büyüksün, en büyük.
Tam böyle zannederken,
Rent A Car’dan aldığın arabayla,
Silahsız, korumasız çocukları,
Kırmızı başlıklı kız misali salarken orman’a,
Aç kurtları hesap etmemişsindir kuşkusuz.
Bu kadar imkana sahip olup,
Bırakın polisten yardım almayı,
Paraların seri numaraları bile alınmıyorsan şayet,
Senin gücünden de şüphe ederiz biz elbet.
Olaydan sıyrıldın.
İsim vermedin ama ilgilileri görevden aldık dedin.
YEDİK.
Gelelim Polis’e.
Neyi var garibimin.
Veya neyi yok.
Birinci, uyku yok.
Çalışma düzeni yok,
Saat diye bir şey yok,
Yeteri kadar polis yok,
Huzur yok,
Elde veri yok,
Her hangi bir yerde kayıt yok,
En ufak bir ip ucu yok,
Bankanın yardımcı olabileceği hiçbir halt yok,
Siyasi entrikalardan dolayı Polis’e güven de yok,
Ama,İnanç var kardeş.
Azim var, sonra da sonuç var.
Ne demiş atalarımız kardeş,
Servetine güvenme bir kıvılcım yeter,
Karizmana güvenme bir çizik yeter.
Kardeşşş…