Ah babam sağ olsaydı

‘’Ah babam sağ olsaydı’’ ifadesi her ne kadar da bir türkü sözü ise de babaları hayatta olmayan bir çok insanın söylediği veya aklından geçirdiği bir söz olduğu kesin. Yaşam süreci içinde, hayatın zorlukları karşısında insan zaman zaman babasının yanında olmasını arzu etmektedir. Danışmak, bir şey sormak veya fikir almak için.

Bu hafta sonu babalar günü. Babalar günü evlatların babalarına  sevgi ve saygılarını iletmeleri için  kabul edilen bir gündür.  Pek çok ülkede  her yıl haziran ayının üçüncü Pazar günü Babalar günü olarak kutlanmaktadır.

Annesi ölünce , onun yokluğunda  altı çocuğunu tek başına büyüten  babasının da anneler günü gibi bir günde  anılmasını düşünen Amerikalı  kız,  babasının doğum günü olan 5 haziranın bu amaçla anılıp kutlanması için çalışma başlatmış. Hazırlıklar tamamlanamayınca bu gün haziran ayının  üçüncü pazarına kalmış.

1966 yılında Amerikan başkanı Lyndon Johnson  haziran ayının üçüncü pazarının Babalar günü olarak kutlanacağını bir bildiri ile duyurmuş.

1972 yılında ise  Amerikan Başkanı Richard Nixon da balar gününü Amerika Birleşik devletlerinde resmi tatil ilan etmiş.

Bu şekilde Mayıs ayında   ‘’Anneler gününde’’ annelerimizi  onurlandırırken, Haziran ayının üçüncü pazarında   yani ‘’Babalar gününde’’ ise babalarımızı onurlandırmaktayız.

İnsanın annesi ve babası her zaman değer verdiği varlıklarıdır. Onlara sevgi, saygı ve hürmet etmeyen evlatlar çok azdır.  Onlar bizleri hayata getirmenin ötesinde iyi birer evlat ve insan olmamız için ellerinden geleni fazlası ile yapmaktadırlar. Önce çocuklarının iyi bir eğitim alması için uğraşırlar. Yetişince de mutlu bir evlilik ve arkasından torunların olması onlar için mutlulukların en büyüğüdür.

Bizleri yetiştirirken koydukları kurallar ve uyguladıkları disiplin hep bizlerin iyiliği içindir. Bunu ufak yaşlarda anlamak zor. Ancak yetişince ve de kendimiz de çocuklarımız için kurallar koyunca bunun önemini daha iyi anladık.

Anne ve babaların, kendi ihtiyaçlarını erteleyip evlatlarının ihtiyaçları ve isteklerini yerine getirmeye çalıştıkları her zaman görülmüştür.

Orta okul günlerinde ders çalışmak yerine haylazlık ettiğimiz anlarda  ‘’Okursan kendine. Bizler gibi olmak istemezsen okumalısın’’ sözlerini duyduğumu hep hatırlarım.Aile büyüklerinin kendileri istenen eğitimi alamamış olsalar da  çocuklarını okutmak için her türlü  özveriyi gösterdikleri kesin.

Ben gerek annem Hayriye, gerek babam Yusuf’un gayretleri ve de ailenin diğer büyükleri amcalarım dayılarım ve halalarım sayesinde, onların teşvikleri ile  üniversite eğitimi gördüm. Bu sayede de ülkenin önemli kurumlarından Türk Ajansı-Kıbrıs’ta görev aldım ve de 20 yıl kesintisiz müdürlüğünü yürüttüm.

Bu nedenle annemi ve babamı rahmetle anmak isterim. Tüm anne ve babaların evlatlarının iyi bir yaşam standardı içinde olmalarını istediklerinden eminim . Eşim Ziba’nın annesi Nezire ve de babası Yakup da kendi evlatları için yaşamları süresince uğraştılar. Onlara da Allah’tan rahmetler olsun.

Evlatlarımızın iyi yetişmeleri, topluma yararlı bireyler olmaları için elimizden geleni yapmalıyız. Onların toplumda iyi birer insan olmaları  bizleri ancak mutlu eder. Çevrenizdeki insanların evlatlarınızdan övgü ile bahsetmeleri her şeye değer. Bu, mutlulukların en güzellerinden biri.

Babaların görevi sadece eve para getirmek değildir. Evlatlarının geleceğe hazırlanması  için de  yakından ilgilenmelidirler. Okullarına gitmeli, kimlerle arkadaşlık ettiklerine bakmalıdırlar. Aksi halde gün gele iş işten geçmiş olur.

Evlatlar da anne ve babalarına ve diğer aile büyüklerine her zaman sevgi göstermeli ve de saygılı davranmalıdırlar. Aksi halde bu ölümlü dünyada onlara ani bir şey olması halinde çok üzülürler. Bazen yaşlanan aile büyükleri  öldüğünde kurtuldukları ifade edilir. Ben ise  Allah ne kadar ömür bahşetmişse  yaşamaları ve yanımızda olmalarını  isterim. Onların yanımızda olmaları bence güven vericidir.